Liturgische schikkingen 2e halfjaar 24

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

thema: Eerste Kerstdag 2024

Voorganger/ liturg: Japke van Malde 

Floriografie of wat de bloemen ons te zeggen hebben:  De liturgische kleur is wit van feest en Licht. Goud is de kleur van God. De morgenster[1] is het symbool van Christus.

De ster van Betlehem begeleidt de drie wijzen of koningen naar de stal waar het kindje Jezus geboren is. De Kerstroos of Helleborus is een plant, die vrede symboliseert en rond Kerst bloeit met witte bloemen.

——

[1] Alfred C. Bronswijk, Christelijke symbolen van A tot Z (Zoetermeer 2006), 202.

Uit de liturgie: Christus is geboren. Vrede was het overal. (…) Ondanks winter, sneeuw en ijs, bloeien alle bomen, want het aardse paradijs is vannacht gekomen. (…) Ziet, reeds staat de morgenster stralend in het duister, want de dag is niet meer ver.[1]

——

[1] ‘Midden in de winternacht’ (t. H. Prenen, m. kerstlied uit Cataloniė).

Creatief en duurzaam hergebruik:  De sterrenschaal vond Monique van der Gaag bij de SOEK, de stichting Oegstgeester Kringloop en spoot ze goud. 

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

thema: Van zwaarden tot ploegscharen

Voorganger/ liturg: Owe Boersma

Floriografie of wat de bloemen ons te zeggen hebben:

De liturgische kleur is wit van feest en Licht. Rozen symboliseren liefde en groen is de kleur van de hoop. De sterschaal verwijst naar Bethlems ster. Goud is de kleur van God.

Uit de liturgie:

Bethlems ster gaat lichtend voor. (…) Kleine vlam van liefde is licht en hoop in duisternis.[1]

—–

[1] Openingslied: ‘In de koningsstad van David’ (t. Clare Wisselius, m. Once in Royal David’s City).

Creatief en duurzaam hergebruik: De sterrenschalen zijn nieuw. Het coniferengroen komt van een aardig echtpaar in Oegstgeest.

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

serie: Advent

serie: Namen voor God

thema: De Plaats en de Naam

voorganger/liturg: Japke van Malde

Floriografie of wat de bloemen ons te zeggen hebben: De liturgische kleur in de Advent is paars of purper van verwachten en uitzien naar… In een glazen bol met paars bloemenwater staan zowel purperen Chrysanten als teken van een welvarend leven als paarse Sierkolen, die wel wat lijken op rozen. Ze hebben in ieder geval dezelfde symbolische betekenis: van liefde. Tot slot: ook de dieprode Leucadendron Safari Sunset symboliseert liefde. De vier bordjes met Noord, Oost, Zuid en West weerspiegelen de windstreken. Het getal drie staat voor God, omdat het verwijst naar de Drie-Eenheid: zie de drie Sierkolen, de drie keer drie Chrysanten, de drie Safari’s….

Uit de liturgie: O Heer God (…) rijk aan liefde (…) bewarend liefde tot het duizendste geslacht.[1] Eeuwige God, (…) geef ons vandaag een teken van liefde.[2] Uw nageslacht zal talrijk zijn als het stof van de aarde en u zult zich uitbreiden naar het westen, het oosten, het noorden en het zuiden. In u en uw nageslacht zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden. En zie, Ik ben met u, Ik zal u beschermen overal waar u heen zult gaan.[3]

—–

[1] Oecumenische liedbundel Zangen van zoeken en zien, lied 393: ‘O Heer God, erbarmend genadig’ (t. H. Oosterhuis, m. A Oomen).

[2] ZZZ-bundel, lied 166: ‘Hoe is uw Naam, waar zijt Gij te vinden’ (t. H. Oosterhuis, m. B. Huijbers).

[3] Genesis 28: 14,15.

Creatief en duurzaam hergebruik: De grote bolvaas komt via de Weggeeftafel van Hester Scheltens in Oegstgeest. De bordjes komen uit de vazenkast van Monique van der Gaag evenals het paars gekleurde bloemenwater.

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

serie: Wijsheid

thema: De dwaasheid van God

voorganger/ liturg: Henk Schouten

Floriografie of wat de bloemen ons te zeggen hebben: Na Allerzielen is de liturgische kleur weer groen met als betekenis hoop. De klimop is groen en de symbolische betekenis van deze plant is trouw, omdat hij zich met hechtwortels overal aan vasthoudt. Ook de plukjes conifeer zijn groen en blijven dat het hele jaar, daarom is de betekenis eeuwig leven. Oranje Asclepias tuberosa is een zeer veerkrachtige bloem, die lang fris en mooi blijft. De betekenis komt uit de mythologie: de bloem is vernoemd naar de Griekse god van de geneeskunst Aesculapios, de zoon van Apollo, die doden weer tot leven kon wekken. De donkerrode Amaranthus symboliseert ook onsterfelijkheid. Rode Amaryllis vol in knop, rode roos, oranje rozenbotteltjes, de lichtbruine zaaddoosjes van de Scabiosa en het skelet van de Agapanthus zijn alle bloemen, die liefde symboliseren. Rood is de kleur van de liefde en van de Malus-appeltjes. De appel staat voor kennis en alwetendheid. Goud is de kleur van God. En het getal drie verwijst naar de Drie-Eenheid of naar God. Het gele bolletje of Craspedia staat voor een goede (geestelijke) gezondheid.

Rest nog de vraag of het misschien dwaasheid was om niet één maar drie liturgische schikkingen te maken voor vandaag…?

Uit de liturgie: De boodschap over het kruis is dwaasheid voor wie verloren gaan (…) maar wij verkondigen een gekruisigde Christus, voor Joden aanstootgevend en voor de andere volken dwaas.[1] De weg van de Wet biedt wijsheid en inzicht. // Haar woorden vertellen waaruit je kan leven.// Opent de waarheid. Eindigt de leugen.// Beter dan goud. (…) Het doel van de Wet is liefde en waarheid.[2]  Een vlaag van knoppen die op springen staan.[3] Al wat Gij doet is liefde en trouw.[4] Dit ene weten wij (…) er is een woord dat eeuwiglijk zal duren.[5]

——-

[1] 1 Korintiërs 1:18, 23 (NVB 21).

[2] Lied: ‘Psalm 19 (t. H. Schouten, m. A. Oomen).

[3] Oecumenische liedbundel Zangen van zoeken en zien, lied 202: ‘Uit staat en stand’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[4] ZZZ-bundel, lied 445: ‘Verlos ons, laat er vrede komen’ Antwoordzang ‘Rorate’ Psalm 25 (t. H. Jongerius, m. Rorate Caeli).

[5] ZZZ-bundel, lied 210: ’Dit ene weten wij’ (t. H. Roland Holst, m. M. Harinck).

Creatief en duurzaam hergebruik:

De drie rustieke goudkleurige potjes schonk Iris van der Blij. Ook het mooie groene gaas komt van haar. Monique van der Gaag knipte de blozende rozenbotteltjes van gerooide rozenstruiken in Oegstgeest. Het prachtige coniferengroen was snoeiafval en kreeg ze gratis en voor niks van een aardig echtpaar in haar woonplaats. 

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Foto en Levensboom: Helma van Overbeeke

Fotobewerking: Monique van der Gaag

thema: Allerheiligen & Allerzielen 2024

voorganger/ liturg: Owe Boersma

Floriografie of wat de bloemen ons te zeggen hebben: Met Allerzielen is de liturgische kleur paars van rouw en lijden. De waxinelichtjes geven licht. In de houder staan drie vaasjes. Ze staan niet naast elkaar: er is ruimte tussen. De ruimte symboliseert het gemis, de lege plek of het ‘gat in het hart’. Of in het koekje… Ook in het klimopblad zit een hartvormig gat. Klimop staat voor trouw, omdat deze plant zich met hechtwortels overal aan vasthoudt. Groen is gelukkig de kleur van de hoop. Achterop het klimopblad staan de namen van wie we herdenken. Zes namen, maar zeven vaasjes. Het zevende is voor onze niet-genoemde dierbaren. Lila rozen en roze Cosmea staan voor liefde. Paarse Clematis heeft takken met drie blaadjes en verwijst naar de Drie-Eenheid of naar God. Het getal drie symboliseert God. Een paarse kogeldistel verwijst naar het lijden net zoals hulst. Zowel het lila geverfde eikenblad als de prachtige geknoopte Levensboom van Helma van Overbeeke staan beide voor onsterfelijkheid. De papieren paarse herfstblaadjes hebben de vorm van Esdoornblad, wat staat voor eerlijkheid, klimopblad voor trouw en hortensiablad voor dankbaarheid.

Uit de liturgie: Licht dat ons aanstoot in de morgen (…) licht overdek mij, vuur mij aan.[1] Soms breekt uw licht in mensen door (…) Gedenk de mens.[2] O Heer God (…) rijk aan liefde, rijk aan trouw.[3] Geen geween of geweeklaag.[4] Zend uw licht en uw trouw.[5] De blaren vallen (…) Wij allen vallen. (…) Maar Een is er. Hij vangt dit vallen oneindig teder in zijn handen op.[6]

—–

[1] Oecumenische liedbundel Zangen van zoeken en zien, lied 220: ‘Lied aan het licht’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[2] ZZZ-bundel, lied 698: ‘Soms breekt uw licht’ (t. H. Oosterhuis, m. B. Huijbers).

[3] ZZZ-bundel, lied 393: ‘O Heer God, erbarmend genadig’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[4] Jesaja 65: 19 (NBV21).

[5] Tafelgebed: ‘Zoudt Gij ooit mij beschamen’ (t. H Oosterhuis, m. A. Oomen).

[6] Uit de slottekst: Rainer Maria Rilke.

Creatief en duurzaam hergebruik: De waxinelichtjeshouders komen uit de vazenkast van Monique van der Gaag en ze verfde ze lila. Alle vaasjes komen via Hester Scheltens van de Weggeeftafel in Oegstgeest.

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

serie: God in bits & bytes

thema: Is AI echt genoeg? De kerkgemeenschap in waarheidsvinding door echte ontmoeting. Kerk als vindplaats voor waarheid en waarachtigheid.

voorganger/ liturg: Karin van den Broeke

Floriografie of wat de bloemen ons te zeggen hebben: Tussen de bloemen glinstert een hand, waar de zon op schijnt. De zon is het symbool van God. De zonnebloem het symbool voor de gelovige, die zich steeds richt tot God, zoals de zonnebloem altijd draait naar de zon. De liturgische kleur is groen met als betekenis hoop. Klimop houdt zich met hechtwortels vast aan het hengsel van de mand als teken van trouw. Coniferengroen komt van een boom, die jaarrond groen blijft, dat wil zeggen: voor altijd. De symboliek is eeuwig leven; dat is een liefdevolle belofte. Oranje en groene Rozenbotteltjes zijn het product van de bloeiende roos en staan voor liefde. Kastanjes staan voor overleven en trouw.

Het lijkt wel een échte bloementuin in die mand!

~~~~~~~

Geïnspireerd door Marcel Barnard, die ChatGPT gebruikte voor zijn openings- en slottekst, gaf ik ook een opdracht. Schrijf een stukje in 3 regels over de symboliek van de zonnebloem, goud als kleur van God:

“De zonnebloem symboliseert trouw en loyaliteit, met zijn gouden kleur die naar de zon is gekeerd. Goud staat niet alleen voor rijkdom, maar ook voor het goddelijke en het verhevene. Samen vormen ze een krachtige metafoor voor het zoeken naar licht en waarheid in het leven.”

Uit de liturgie: Dat ik zie wat is.[1] (…) een stad te zien, een tuin.[2] (…) ‘Ik zal er Zijn’ was Uw naam.[3] Solo Dios basta (God alleen is genoeg).[4] (…) ‘en mijn hand beschermend voor je houden tot Ik voorbij ben. Als Ik mijn hand weghaal, zul je Mij van achteren zien; mijn gezicht mag niemand zien.’[5]

—–

[1] Oecumenische liedbundel Zangen van zoeken en zien, lied 514: ‘Voor de zevende dag’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[2] ZZZ-bundel, lied 28: ‘Lied om vrijheid’ (t. H. Oosterhuis, m. B. Huijbers).

[3] ZZZ-bundel, lied 325: ‘Ik zal er zijn’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[4] ZZZ-bundel, lied 395: ‘Nada te turbe’ (t. St. Teresia van Avila, m. J. Berthier, Taizé).

[5] Exodus 33: 22-23 (NBV 21).

Creatief en duurzaam hergebruik: Het mandje komt uit de vazenkast van Monique van der Gaag. De rozenbotteltjes knipte ze van gerooide rozenstruiken in haar woonplaats. Het prachtige coniferengroen was eerst groenafval, dat ze gratis mocht ophalen bij een aardig echtpaar in Oegstgeest.

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

serie: God in bits & bytes

thema: ‘Geeft AI hoop? De troost van VR.’

voorganger: David van Veen

liturg: Henk Schouten

Floriografie of wat de bloemen ons te zeggen hebben: Knipoogt God naar ons of is het toch een zonnebloem op een ovaal wit bordje, waarbij de zonnebloem wel het symbool van de gelovige is, die zich steeds tot God richt, zoals de zonnebloem zich naar de zon toe draait, waarbij de zon symbool staat voor God. Groen zijn de wimpers van Pistache, dat zowel geven als nemen betekent. Groen is de liturgische kleur van dit moment én de kleur van de hoop.

Uit de liturgie: Tomas antwoordde: “Mijn Heer, mijn God!” Jezus zei tegen hem: “Omdat je Me gezien hebt, geloof je. Gelukkig zijn zij die niet zien en toch geloven.”[1]

——

[1] Johannes 20: 28-29 (NBV).

Creatief en duurzaam hergebruik: De ovale schaaltjes zijn nieuw.

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

serie: God in bits & bytes

thema: Technologie als religieuze macht

voorganger: Harry Pals

liturg: Owe Boersma

Floriografie of wat de bloemen ons te zeggen hebben: Alles wat door mensenhanden is gemaakt, is techniek: ook de spaarlamp, die licht brengt. De groene Protea brengt licht op een andere manier: door de symbolische betekenis om met durf onvermijdelijke veranderingen te scheppen en te omarmen.

In de tijd tussen de grote feestdagen is de liturgische kleur[1] groen van hoop. Groen is ook het grasje of de Panicum capillare (Draadgierst), die bloeit als een grote open pluim en liefde symboliseert.

In het groene schenkkannetje staat een kleine zonnebloem tussen drie rozen. Drie is het getal van de Drie-Eenheid  van Vader, Zoon en Geest en symboliseert God. Waar schenken wij onze aandacht aan? In het goddelijke ‘weeskopje’ (want zonder schoteltje) zijn zowel een roos als een grasje ‘ingeschonken’, beide het symbool van liefde.

De zonnebloem is het symbool voor de gelovige, die zich steeds tot God richt, zoals de zonnebloem zich naar de zon toe draait, waarbij de zon staat voor God. Goud is de zon, goud is de kleur van God. Zilverkleurig zijn de uiteinden van het kabeltje: ze heten ‘connector’ en maken verbinding tussen het ‘slimme’ apparaat en het stopcontact. We kunnen niet meer zonder. In de Bijbel staat zilver voor ‘verlossing’….

——

[1] Alleen met Allerzielen op 2 november verandert de liturgische kleur naar paars van lijden en verdriet. Daarna is de liturgische kleur weer groen tot de Advent begint.

Uit de liturgie: Iedere aanbidding begint nu eenmaal met eenzelfde ‘wanhopig verlangen deel te worden van een rite’[1] Ook de grootste ideologieën begonnen met een belofte. Geborgenheid, vrijheid, licht. Wanneer wordt je verlangen tot afgod? (…) Met hoeveel goden hebben we ons misleid?”[2]

Onze God is in de hemel, hij kan maken wat hij wil. Hun idolen zijn van zilver en goud, gemaakt door mensenhanden.(…) vertrouw op de LEVENDE, hij is je hulp, je schild.[3] Sólo dios basta (= God alleen is genoeg.)[4]

Herschep ons hart.[5] Gij, die in den beginne hebt geroepen licht, en de duisternis vluchtte. Goed is dat je niet doet wat slecht is.[6]

De bijbel is geen bron// maar antwoord op geschiedenis.[7]

 —–

[1] Citaat uit de openingstekst van Houellebecq.

[2] Citaat uit de openingstekst van Werner Pieterse ‘Waar ik je zoek’, p. 145.

[3] Psalm 115: 3, 4 en 11, 12 en 15 (vertaling Gerard Swuste); ‘Hij is je hulp, je schild’ wordt driemaal gezegd en de betekenis is ‘waar en zeker’ en ‘van God afkomstig’, drie is de ‘overtreffende trap’.

[4] Oecumenische bundel Zangen van zoeken en zien, lied 395: ‘Nada te turbe’ (t. St. Teresia van Avila, m. J. Berthier; Taizé).

[5]ZZZ-bundel, lied 97: ‘Herschep ons hart’ (t. H. Oosterhuis, m. T. Löwenthal).

[6] Lied: ‘Psalm 1, vrij’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[7] Citaat uit de slottekst  van Adriaan Deurloo, Ophef september 2023, p. 33).

Creatief en duurzaam hergebruik: Tine van Iren schonk het groene geglazuurde schenkkannetje en Els Pierrot het fraaie bruine. Het houten onderbord, het kabeltje van een gecrashte mobiele telefoon met de toegevoegde ‘gouden’ versierselen en het goddelijke ‘weeskopje’ zonder schoteltje komen uit de vazenkast van Monique van der Gaag. De (kapotte) spaarlamp stond al op de nominatie om naar de Milieustraat te mogen, maar speelt eerst nog een rol van betekenis in deze liturgische schikking…. 

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

serie: God in bits & bytes

thema: Spreekt God door AI?

voorganger: Marcel Barnard

liturg: Henk Schouten

Floriografie of wat de bloemen ons te zeggen hebben: In de tijd tussen de grote feestdagen is de liturgische kleur[1] groen van hoop. In een groen potje staan Roze Sedum en groene rozenbottels bij elkaar: vrede en liefde symboliserend.

In een groen vaasje staat een kaars: symbool van het licht.

In een glazen vaasje met groen water staan drie soorten bloemen: een roos, drie stelen Clematis en een takje groene rozenbottels.

Drie is het getal van de Drie-Eenheid en symboliseert God. De Clematis is de bloem van de Drie-Eenheid en verwijst naar God.

De kaars staat voor het licht. Met het aansteken van een kaars met een lucifer verdrijft men de duisternis. Lucifers, letterlijk vertaald ‘lichtbrengers of lichtdragers’ kunnen zowel een zegen zijn als een ramp. Bijvoorbeeld in de handen van spelende kinderen. Of van de spelende mens?

——

[1] Alleen met Allerzielen op 2 november verandert de liturgische kleur naar paars van lijden en verdriet. Daarna is de liturgische kleur weer groen tot de Advent begint.

Uit de liturgie: 

Met Chat GPT gemaakt: Through algorithms (…) A coded mind, but still, it dares to dream. A dream of peace (…).[1]

Goed is dat je niet doet wat slecht is.[2]

Met ChatGPT gemaakt: God verschijnt als een aanwezigheid in wat nog kan komen. (…) AI-taalmodellen openen nieuwe mogelijkheden, nieuwe wegen van creatie, maar blijven mensenwerk. In deze technologie zien we een glimp van de scheppende kracht die ons roept tot verantwoordelijkheid. God roept ons tot verantwoordelijkheid in hoe we onze technologieën gebruiken.[3]

En het licht schijnt in de duisternis.[4] Gij die in den beginne hebt geroepen licht en de duisternis vluchtte (…). Gij die ons hart verwarmd hebt (…).[5]

——

[1] Uit de slottekst van de viering van 29 september 2024.

[2] Lied: ‘Psalm 1, vrij’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[3] Uit de openingstekst van de viering van 29 september 2024.

[4] Oecumenische liedbundel Zangen van zoeken en zien, lied 590: ‘In den beginne was het woord’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen) Johannes 1:1-5.

[5] ZZZ-bundel, lied 325: ‘Ik zal er zijn’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

Creatief en duurzaam hergebruik: Het groene geglazuurde potje schonk Els Pierrot, de veelkleurige kaars schonk Rineke Schwenke en uit de vazenkast van Monique van der Gaag kwamen zowel het doorzichtige vaasje (met groen water), het groene glazen vaasje als het groene onderbord.

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

voorganger/ liturg: Rob van Waarde

Serie: Identiteit & Diversiteit

thema: polarisatie

Floriografie of wat de bloemen ons te zeggen hebben: In de tijd tussen de grote feestdagen is de liturgische kleur[1] groen van hoop. Deze sperziebonen lijken te dansen op het bord. Er is niet één sperzieboon gelijk. Ze zijn allemaal anders en hebben zelfs verschillende namen zoals kousenband als ze op een uitgerekte sperzieboon lijken. Of prinsessenboon, slaboon, herenboon, breekboon. Of haricot vert alias Franse boontjes als ze lang en dun zijn… Ze dragen trots rode rozen als bloemhoofd als teken van liefde. Of een zonnebloem, die het symbool is van de gelovige, die zich tot God richt, zoals de zonnebloem zich naar de zon draait, waarbij de zon symbool staat voor God. De sperziebonen hebben alleen een touwtje om hun middel gebonden, zodat ze bij elkaar blijven. Ze zijn gewoon eetbaar, want zolang er honger in de wereld bestaat, worden ze niet tot bloemschikking verwerkt.

——-

[1] Alleen met Allerzielen op 2 november verandert de liturgische kleur naar paars van lijden en verdriet. Daarna is de liturgische kleur weer groen tot de Advent begint.

Uit de liturgie: Ik zag ze zitten aan één tafel: joden, Grieken, door elkaar, of dat kon. Toen zag ik dat het kon. (…) de God (…) is licht.[1] Die ongezien mij trekt tot U.[2] Leg uw woord op ons hart.[3] Zie, ik kom haastig zegt Hij.[4]Zie de mensen die je passeert. (…) En de kleur en de jeugd en de ouderdom en hun verschillende lengten en breedten. (…) Merk de schoonheid van de verscheidenheid op. (…)[5] (…) Petrus: “Maar God heeft me duidelijk gemaakt dat ik geen enkel mens als verwerpelijk of onrein mag beschouwen.”[6] Ruimte maken voor de ander is het moment waarop iets gebeurt dat de naam ‘heilig’ verdient.[7]

 ———–

[1] Lied: ‘Lied van Paulus’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[2] Oecumenische liedbundel Zangen van zoeken en zien, lied 259: ‘Lied van weg en omweg’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[3] ZZZ-bundel, lied 303: ‘Onze Vader verborgen’ (t. H. Oosterhuis, m. T. Löwenthal).

[4] ZZZ-bundel, lied 466: ‘Van grond en vuur’, (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[5] Introïtustekst: Vertaling van Richard Carter, The city is my monastery, p. 39.

[6] Handelingen 10: 28 NBV.

[7] Fragment uit de slottekst: Vrij naar Renée van Riessen, Van zichzelf bevrijd, p. 166.

Creatief en duurzaam hergebruik: Het onderbord en de plastic buisjes komen van de Weggeeftafel van Hester Scheltens. Het bindtouw komt uit de vazenkast van Monique van der Gaag. 

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

voorganger: Reinhold Philipp

liturg: Rinske Boersma

Serie: Identiteit & Diversiteit

thema: Regenboogviering

Floriografie of wat de bloemen ons te zeggen hebben: In de tijd tussen de grote feestdagen is de liturgische kleur[1] groen van hoop, maar vandaag zijn alle kleuren van de regenboogvlag ‘liturgisch’.

Rood is de kleur van liefde en passie, de rode lang-gesteelde dahliabloemige Zinnia is het symbool van vriendschap.

Daarnaast in roodpaars de Helleborus als vredesbloem. Samen met de rode Zinnia lijkt de Helleborus een vis, een Ichthus te vormen in deze schikking. Ichthus is Grieks voor vis en is samengesteld uit de beginletters van de Griekse woorden voor Jezus, Christus, Gods Zoon en Redder. Dieppaarse Limonium staat voor liefde en eeuwigdurende vriendschap. Lila Duifkruid heeft een gladde steel en betekent in bloementaal vrede en liefde. Had deze bloem een harige steel, dan was het Beemdkruid of Knautia.

Roze Cosmea en felroze Sedum staan ook voor vrede. De rode Zonnehoed (met zachtroze bloemblaadjes) symboliseert genezing. Groen is het grasje of de Panicum capillare (Draadgierst), die bloeit als een grote open pluim en staat voor liefde. De lichtgroene zaaddoos van de Scharnierbloem staat voor moed.

De gele zonnebloem is het symbool van de gelovige, die zich tot God richt, zoals de zonnebloem, die zich naar de zon draait, vandaar de naam ‘Zonne-bloem’, waarbij de zon staat voor God. De felgele Slipbladige rudbeckia of ‘Groene Zonnehoed’ is familie van de Zonnebloem. Het gele Groot afrikaantje of Tagetes erecta noemt men in India ‘Kruid van de Zon’.

Oranje Cosmea heeft meerdere symbolische betekenissen zoals vrede en vreugde. In de Victoriaanse tijd stond deze bloem voor vreugde in de liefde en het leven.

——-

[1] Alleen met Allerzielen op 2 november verandert de liturgische kleur naar paars van lijden en verdriet. Daarna is de liturgische kleur weer groen tot de Advent begint.

Uit de liturgie:

Een regenboog, (…) waarin zich het Licht veelkleurig ontvouwt. Dat geeft aan ons allen een eigen gezicht en vloeit in ons samen tot Gods ene Licht.[1] Waar vriendschap is en liefde, daar is God.[2] Ubi caritas et amor.[3] Liefde, (…) alles overwinnend wapen, laatste woord dat vrede maakt.[4] Heer, onze Heer, hoe zijt Gij aanwezig.[5] Lukas 7:1-10 (samenvatting): Een Romeinse centurio vraagt Jezus om genezing van zijn ‘jongen’.

—–

[1] Een strofe uit het gedicht van Sytze de Vries als openingstekst bij de Regenboogviering van vandaag.

[2] Oecumenische liedbundel Zangen van zoeken en zien, lied 148: ‘Waar vriendschap is’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[3] ZZZ-bundel, lied 576: ‘Ubi caritas’ (Waar barmhartigheid en liefde zijn, is God) (t. Taizé, m. J. Berthier).

[4] ZZZ-bundel, lied 149: ‘Liefde, eenmaal uitgesproken’ (t. S. de Vries, m. J. Stainer).

[5] ZZZ-bundel, lied 193: ‘Lied van Gods aanwezigheid’ (t. H. Oosterhuis, m. Slaat op de trommele).

Creatief en duurzaam hergebruik: De kleine flesvaasjes in een cirkel met houder schonk Hester Scheltens, eigenaresse van de Weggeeftafel in Oegstgeest. De regenboogtape en het ecologisch gekleurde water komen uit de vazenkast van Monique van der Gaag. De grote zilverkleurige design-fruitschaal met gestileerde bloemen is eigen bezit.

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

gastvoorganger, kerklid én bedenker van deze serie: Desirée van Keulen

liturg: Japke van Malde

m.m.v. Wim Kuin (lezingen), Helga Kruse (zang) en Olha Bachalo (gesproken Onze Vader)

serie: emoties, thema: verdriet

Floriografie of wat de bloemen ons te zeggen hebben: De liturgische kleur in de zomer is groen van hoop en groei. En dat hebben deze Grote en Kleine Zonnebloem hard nodig: de wetenschap dat wanneer je je bloemhoofd maar naar de zon draait, de schaduw achter je valt. De zon is het symbool van God. En de Zonnebloem is de bloem van de gelovige, die zich steeds op God richt, zoals de zonnebloem zich naar de zon draait.

Het water in het hoge vaasje is blauw: misschien wel door de blues, opgelopen door gewapende wereldwijde conflicten vroeger en nu, hier en daar? Het water in het lage vaasje is geel, de kleur die blij maakt. De glimlach van een Kleine KindBloem, die je doet beseffen dat je leeft? Die KindBloem, die nog een heel vaasleven voor zich heeft? (Vrij naar Willy Alberti.) Kleine Bloem, die Grote Bloem probeert op te fleuren, soms levenslang.

De schaal was geen veilige basis. Een object viel stuk op de schaal. Zo ontstonden er scherpe randen, die blauw en geel kleurden als permanente pijnlijke bloeduitstortingen en als verwijzing naar het hemelse blauw van de lucht en het goudgeel van de Zonnebloemen. Of naar de vlag van Oekraïne. Het hart van deze Zonnebloemen is blauw en verwijst naar de aanwezigheid van het goddelijke, naar oneindigheid, naar melancholie en naar onschuld.

Uit de liturgie:

Minka Kaszo: “Wij dragen de tranen die nooit zijn vergoten/ door de sterke ouders die de onze waren/ zij leerden ons zwijgen/ verdriet weg te stoppen/ wij moesten steeds flink zijn/ zoals zij immers ook.”[1]

Neem mij aan zoals ik ben, wek in mij wie ik zal zijn.[2]

Wees hier aanwezig (…) God in ons midden.[3]

Om de tranen roepen wij: ‘Jij zou er zijn.’ In wie opstaan, in wie troosten, weten wij: ‘Jij zult er zijn.’[4]

——-

[1] Openingstekst.

[2] Oecumenische liedbundel Zangen van zoeken en zien, lied 564: ‘Neem mij aan zoals ik ben’ (t. en m. J. L. Bell/ Nederlandse tekst: Onbekend).

[3] ZZZ-bundel, lied 313: ‘Wees hier aanwezig, woord ons gegeven’ (t. H. Oosterhuis, m. T. Löwenthal).

[4] ZZZ-bundel, lied 338: ‘Om de mensen, godverlaten’ (t. M. Spoelstra, m. J. Stainer).

Creatief en duurzaam hergebruik[1]: Op de glazen schaal viel een vaasje uit de vazenkast van Monique van der Gaag en zo ontstond de prachtige, scherpe schervenrand. Het vierkante en driehoekige vaasje komen uit diezelfde kast. De hoge vaas komt van Hester Scheltens Weggeeftafel in Oegstgeest.

——

[1] Desirée van Keulen inspireerde Monique van der Gaag tot het gebruik van deze term.

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

voorganger/ liturg: Rinkske Boersma

serie: emoties, thema: blijdschap

Floriografie of wat de bloemen ons te zeggen hebben: De liturgische kleur in de zomer is groen van hoop. Geel en oranje zijn geen liturgische kleuren. Geel is de kleur van geluk en oranje een mengsel van geel en rood. Deze combinatie stemt vrolijk.

De gele zonnebloem richt het bloemhoofd naar waar de zon opkomt en volgt de zon van zonsopgang tot zonsondergang. De zonnebloem is het symbool van de gelovige, die zich op God richt, zoals de zonnebloem zich naar de zon draait, waarbij de zon symbool staat voor God.

Ons hart is de plaats waar liefde zetelt. De roos is een liefdesbloem. Lichtgele rozen met een rozerood randje staan derhalve voor liefde.In een ronde schaal als symbool van oneindigheid is de bodem bedekt met groen klimopblad als teken van trouw, omdat deze plant zich met hechtwortels overal aan vasthoudt. De ronde kaars geeft licht…

Uit de liturgie:

God zal met je meegaan als… hoop in je hart.[1]

‘Ik zal er zijn’, zonsopgang, nieuw verbond (…) trouw van trouw.[2]

Aardekracht, zonkracht is Hij licht in mensen.[3]

——

[1] Oecumenische liedbundel Zangen van zoeken en zien, lied 19: ‘Zegenbede’ (t. Sytze de Vries, m. J. de Jong).

[2] ZZZ-bundel, lied 196: ‘Wat vrolijk over u geschreven staat’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[3] ZZZ-bundel, lied 653: ‘De tafel der armen’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen) Ps. 104:30.

Creatief en duurzaam hergebruik: Bij de SOEK, de Stichting Oegstgeester Kringloop kocht Monique van der Gaag de ronde kaars en plakte op het kaarsoppervlak een toepasselijke afbeelding van een gele roos met roze randjes. De ronde glazen schaal komt uit haar eigen vazenkast. En de klimop uit haar eigen ecologische tuin.

Koekje-bij-de-Koffie: Monique van der Gaag bedacht deze Blije Koekjes… 

 

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

voorganger/ liturg: Ellen Kruyt

serie: emoties, thema: angst

Floriografie of wat de bloemen ons te zeggen hebben: De liturgische kleur in de zomer is groen van hoop. Daarom is de soepkop groen. Hoopvol is namelijk de verzoening tussen Jakob en Esau (Genesis 33:4), nadat Jakob hem voor een kom linzensoep (Gen. 25: 34) bedroog en zo het eerstgeboorterecht van zijn tweelingbroer verkrijgt. Jakob haalt nog meer streken uit. Esau is zo boos, dat hij Jakob wil doden. En dat veroorzaakt veel angst bij Jakob.Roze rozen van tedere liefde staan tussen plukjes coniferengroen als symbool voor eeuwig leven als tegenhanger van de dood. De blauwpaarse distel heeft weliswaar een zacht hart, maar stekels rondom en de betekenis is daarom pijn en lijden. De lichtroze pluimpjes van de pepermunt staan voor reinheid en helpen mensen, die een ethisch hoogstaand leven willen leiden. De kleine roze bloemetjes van de Marjoraan staan voor liefde en bescherming.

Uit de liturgie: Uit het Kyrie-gebed: ‘Keer U om naar ons toe. Keer ons toe naar elkaar’.[1]

Citaat uit het nummer van Guus Meeuwis: ‘Geef mij nu je angst, ik geef je er hoop voor terug!’

De Liefde laat geen ruimte voor angst.[2]

Toen de boden bij Jakop terugkwamen, meldden ze hem: ‘We zijn bij uw broer Esau geweest, en hij komt u tegemoet, met vierhonderd man’. Jakop schrok hevig, het angstzweet brak hem uit.[3]

——-

[1] Oecumenische liedbundel Zangen van zoeken en zien, lied 112: ‘Keer U om’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[2] Johannes 1 4:18: ‘Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees uit. De vrees houdt immers straf in, en wie vreest, is niet volmaakt in de liefde.’

[3] Genesis 32: 7-8.

Creatief en duurzaam hergebruik: De houten lepel komt uit de vazenkast van Monique van der Gaag en de groene soepkom vond ze recent op de onvolprezen Oegstgeester Weggeeftafel, een initiatief van Hester Scheltens.

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

voorganger/ liturg: Rien Wattel

Floriografie of wat de bloemen ons te zeggen hebben: De liturgische kleur in de zomer is groen van hoop. Lichtgroene verse korenaren symboliseren het brood. Goud is de kleur van de zon, die op de bloemen schijnt en de zon is het symbool van God. Op het gouden hart als symbool van liefde staan zeven goudkleurige vaasjes. Zeven is het getal van compleetheid: het is af, het wordt niet beter dan dit. Roze en rood zijn de kleuren van liefde. Roze geurende Freesia is het teken van onvoorwaardelijke liefde. Alle bloemen lijken één kant op te wijzen. Dat komt door de wind, die naar rechts waait, de goede kant op. De wind symboliseert de Geest, die zichtbaar wordt in de beweging, die de bloemen en de groene draden maken. Kogeldistel staat voor een lang leven. Zonnehoed voor kracht. De roze Cosmea is het symbool voor rust en harmonie. De rode kammen van de Crocosmia staan voor warmte, passie en vitaliteit: hernieuwde levenskracht misschien, ingeblazen door de Geest?

Uit de liturgie:

De leerlingen waren vervuld van vreugde toen zij de Heer zagen. Nogmaals zei Jezus tot hen: ‘Vrede zij u[1]. Zoals de Vader Mij gezonden heeft zo zend Ik u.’

Na deze woorden blies Hij over hen en zei: ‘Ontvangt de heilige Geest (…)’.[2] Geef ons brood van genade, morgen vandaag nog.[3] Wij geloven in de liefde, die verdeeldheid overwint.[4]

——-

[1] Dit is een uiting van onvoorwaardelijke liefde. De bloem die daarbij hoort, is de Freesia.

[2] Johannes 20, 20-22.

[3] Oecumenische liedbundel Zangen van zoeken en zien, lied 297: ‘Onze Vader in de hemel’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[4] ZZZ-bundel, lied 229: ‘Lichtcredo’ (t. J. Roelofs-van der Linden, m. J. Goss).

Creatief en duurzaam hergebruik: Het canvas hart komt uit de schatkamer van Monique van der Gaag: ze spoot het goud. Net zoals de zeven glazen vaasjes. De meeste kreeg ze via Hester Scheltens, eigenaresse van de Weggeeftafel in Oegstgeest.